جمعیت حقوق بشر آذربایجان – ارک درباره حقوق بشر آذربایجانی های ساکن در ایران
جمعیت حقوق بشر آذربایجان “ارک” در تازه‌ترین گزارش خود که به کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد و گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران ارسال شده است، از تشدید سرکوب فعالان آذربایجانی در ایران پرده برداشته است. این گزارش که شامل چندین بخش و ده‌ها صفحه مستندات است، به بررسی بازداشت‌های خودسرانه، محکومیت‌های سنگین، شرایط غیرانسانی زندانیان و درخواست اقدام فوری از سوی نهادهای بین‌المللی پرداخته است.
طبق این گزارش، در سال ۲۰۲۴ بیش از ۲۵۰ فعال آذربایجانی توسط نیروهای امنیتی ایران بازداشت شده‌اند. از این تعداد، بیش از ۸۰ مورد بین اوت تا دسامبر ۲۰۲۴ رخ داده است. حکومت ایران از روش‌های مختلفی برای سرکوب این فعالان استفاده کرده، از جمله:
– بازداشت‌های پیشگیرانه پیش از رویدادهای مهم فرهنگی و سیاسی
– اتهامات ساختگی برای پرونده‌سازی و صدور احکام سنگین
محکومیت‌های سنگین و شرایط غیرانسانی زندانیان
گزارش به‌ویژه به وضعیت ۲۶ فعال آذربایجانی که در فوریه ۲۰۲۴ در شهرهای تبریز، ارومیه، اردبیل و چند شهر دیگر بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند، اشاره دارد. برخی از این فعالان به احکام سنگین مانند ۱۳ سال زندان محکوم شده‌اند. علاوه بر این، وکلای مدافع حقوق بشر همچون طاهر نقوی و محمدرضا فقیهی نیز با احکام شدید مانند حبس، ممنوعیت فعالیت حرفه‌ای و محرومیت از حقوق شهروندی روبه‌رو شده‌اند.
زندانیان آذربایجانی در ایران تحت شرایط سختی قرار دارند، از جمله شکنجه، فشارهای امنیتی و نگهداری در محیط‌های نامناسب. برخی از آنها به دلیل این شرایط دشوار دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
جمعیت حقوق بشر آذربایجان “ارک” در گزارش خود به وضوح به وضعیت نگران‌کننده فعالان آذربایجانی در ایران پرداخته است. این گزارش اشاره دارد به تشدید سرکوب‌ها و نقض‌های حقوق بشری علیه این گروه، که شامل بازداشت‌های خودسرانه، محکومیت‌های سنگین و شرایط غیرانسانی زندانیان می‌شود. مقامات ایران از روش‌های مختلفی برای محدود کردن فعالیت‌های این افراد استفاده کرده‌اند، از جمله بازداشت پیشگیرانه و استفاده از اتهامات ساختگی برای سرکوب آنها.
در کنار موارد ذکر شده، وضعیت زندانیان آذربایجانی در ایران هم بحرانی است، به طوری که برخی از این زندانیان مجبور به اعتصاب غذا شده‌اند. جمعیت حقوق بشر آذربایجان “ارک” خواستار اقدام فوری نهادهای بین‌المللی به ویژه سازمان ملل برای مدافعه حقوق بشر و فشار به ایران جهت احترام به حقوق اقلیت‌ها ی ملی است.
این گزارش به‌طور جدی بر لزوم واکنش‌های بین‌المللی و انجام اقدامات عملی برای پایان دادن به این نقض‌های حقوق بشری تأکید می‌کند و از جامعه جهانی می‌خواهد که در برابر این سرکوب‌ها سکوت نکند.