جمعیت حقوق بشر آذربایجان – ارک درباره حقوق بشر آذربایجانی های ساکن در ایران
به گزارش جمعیت حقوق بشر آذربایجان – ارک؛ صدها زن عمدتا میان‌سال و از گروه‌های مختلف اجتماعی در تبریز روز شنبه و دوشنبه ۲۱ و ۲۳ مرداد ۱۴۰۲ در مقابل اداره منابع طبیعی و استانداری این شهر تجمع کرده و شعار دادند: «اورمو گولو سوسوزدور»؛ یعنی «دریاچه اورمیه تشنه است!» حالا بنا به اطلاعات رسیده به «ایران‌وایر»، دست‌کم شش زن، از جمله «رقیه کبیری» و «نگار خیاوی»، دو شاعر و نویسنده سرشناس به اداره اطلاعات تبریز احضار و در آن‌جا بازجویی شده‌اند.
در جریان این دو تجمع، ماموران امنیتی با تحقیر این زنانِ خواستار نجات دریاچه اورمیه گفته بودند: «شما زن‌های پیر را چه به این کارها؟!»
درباره تجمع‌های اخیر زنان تبریزی چه می‌دانیم؟
بنا به اطلاعات رسیده به «ایران‌وایر»، در هفته جاری دو تجمع برای نجات دریاچه اورمیه در شهر تبریز رخ داده است. در تجمع اول که روز شنبه در مقابل اداره منابع طبیعی شهر تبریز برگزار شد، حدود ۱۰۰ زن از قشر فرهنگی این شهر حضور داشتند.
یک فعال مدنی اهل تبریز که به دلایل امنیتی نمی‌خواهد نام او فاش شود، درباره گروهی که در این تجمع حضور داشتند، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «جامعه تبریز به دلیل بافت فرهنگی و اجتماعی خاصی که دارد، از همان سال‌های دهه ۶۰ که فشار سرکوب جامعه مدنی بسیار زیاد بود، توانست با تکیه بر ادبیات، شعر و موسیقی، محفل‌های فرهنگی، ادبی و در عین حال خانوادگی ایجاد کند.»
او تاکید می‌کند اغلب زنانی که در تجمع‌های روزهای شنبه و یک‌شنبه شرکت کرده‌اند، با این که از قشرهای مختلف جامعه بوده اما عقبه خانوادگی مرتبط با این محافل را دارند.
به گفته این فرد مطلع، در بین زنانی که در این تجمع‌ها شرکت کرده‌اند، می‌توان زنانی را یافت که بعضا خانه‌دار، شاغل در ادارات مختلف یا هنرمند، موزیسین، نقاش و رسام، شاعر و نویسنده و حتی خیاط هستند: «از هر قشری که بگویید، در این تجمع بود و دغدغه همگی آن‌ها نجات منبع حیات ما، دریاچه اورمیه است که اگر خشک شود، تبریز و چند شهر بزرگ دیگر آذربایجان غیرقابل زیستن می‌شوند.»