جمعیت حقوق بشر آذربایجان – ارک درباره حقوق بشر آذربایجانی های ساکن در ایران
همدان یکی از قدیمی ترین شهرهای تاریخی است که در شمالغرب ایران واقع شده است و در حال حاضر نیم میلیون نفر جمعیت دارد. دراستان همدان صنعت وجود ندارد و جمهوری اسلامی مبنای توسعه این منطقه را بر کشاورزی قرار داده درحالیکه آب کافی برای توسعه کشاورزی وحود ندارد.همدان مرکز تولید سیب زمینی در ایران است که یک محصول آب بر با در آمد ناچیز می باشد .سیب زمینی تولید شده درهمدان نه تنها برای مصرف داخلی بلکه برای صادر به کشور های همسایه برای بدست آوردن ارز خارجی است.
توسعه کشاورزی در منطقه ای که آب آنجا مقدار معینی است در واقع توسعه ناپایدار است زیرا بیش از ظرفیت زمین وطبیعت از آن برداشت می گردد وبعد از مدتی منطقه تبدیل به بیابان می شود و کشاورزی و سکونت در آنجا غیر ممکن می گردد.
آب آشامیدنی همدان از سد همدان در جنوب شرقی شهر تامین می شود که امسال آب آن کم بوده واز ۱۵ اوت ۲۰۲۲ بعلت خشک شدن سد همدان ،آب آشامیدنی همدان قطع شده است و دولت مجبور شده است با تانکر آب بمردم برساند که برای یک شهر نیم میلیون نفری کارسختی است . نبود آب آشامیدنی مردم را به اعتراض واداشته وهمدانی ها روز های متوالی به تظاهرات پرداختند و به سیاست های دولت اعتراض کردند و جمهوری اسلامی بجای آب آوردن به شهر ، نیروهای سرکوب را به همدان فرستاد وبه سرکوبی مردم پرداخت.
مقامات حکومت می گویند که برای حل بحران آب در همدان از سد تالوار آب به همدان خواهند آورد .سد تالوار در ۱۴۰ کیلومتری همدان واقع شده وآب آن هم قابل شرب نیست . کانون وکلای همدان در نامه ای به مسولین جمهوری اسلامی اعلام خطرکرده که مقدار آرسنیک موجود در آب سد تالوار ده برابر بیشتر ازحد نرمال است و حتی این ماده سمی از طریق پوست می تواند جذب بدن شود و انسان را مسموم کند با این همه شرکتهای دولتی اکنون در حال لوله گذاری برای انتقال آب سد تالوار به همدان هستند ومی گویند شصت میلیون متر مکعب آب از سد تالوار به همدان منتقل خواهند کرد .اگر آب سد تالوار به همدان منتقل گردد ، منطقه بیجار که از آب سد تالوار استفاده می کند دچار بی آبی و خشک سالی خواهد شد.
برای تصفیه آب سد تالوار وحذف آرسنیک موجود در آن احتیاج به تاسیسات عظیم و تصفیه خانه مدرن وجود دارد که با توجه به وضعیت اقتصادی جمهوری اسلامی ایجاد چنین تاسیساتی آنهم در کوتاه مدت امکان پذیر نیست.
علت خشک شدن سد همدان توسعه کشاورزی در بالای سد واحداث تعداد زیادی چاه عمیق در حوزه آبریز سد می باشد . برداشت بی رویه آب ازسفره های آبهای زیرزمینی هم موجب نشست زمین در دشت بهارهمدان شده است وحفره های زیادی در اثر نشست زمین در این منطقه ایجاد گردیده است و این در حالی است که در طول تاریخ همدان بعنوان یک منطقه پر آب و خوش آب وهوا معروف بوده است .
اولگوی کشت در دشت همدان متناسب با شرایط اقلیمی منطقه نیست اما جمهوری اسلامی با سیاست نادرست خودکفائی کشاورزی ، کشت محصولات آب بر مانند سیب زمینی ، چغندر قند و یونجه را در اطراف همدان توسعه می دهد.درعین حال برای اصلاح سیستم آبیاری اقدامی انجام نمی دهد .
در کل ایران نود در صد آب صرف کشاورزی ، هفت در صد صرف مصارف شهری و سه در صد صرف مصارف صنعتی می می شود . در همدان صنعت وجود ندارد و بیشترین مقدار آب های موجود ازطریق آبیاری سنتی که بصورت غرقابی است درکشاورزی برای تولید محصولات ارزان به هدر می رود.
در اطراف همدان یکصد وهفتاد هزار هکتار زمین زراعتی و هفتاد هزار هکتار باغ میوه وجود دارد و تقریبا تمام آبهای منطقه صرف آبیاری این مزارع و مباغات می شود.
ساختن ویلا های بزرگ وابستگان حکومت در اطراف همدان واحداث چاه های غیر مجاز برای این ویلاها ،مزید بر علت شده ومردم را ناراضی کرده است . سیستم لوله کشی وتوزیع آب در شهر همدان نیز فرسوده است ومقدار زیادی آب از این طریق به هدر می رود .
مقامات جمهوری اسلامی مردم را برای طهارت ، و ضو و غسل کردن تشویق می کنند اما بمردم برای صرفی جوئی در مصرف آب آموزش نمی دهند.
برای حل بحران بی آبی و توسعه پایدار درهمدان پیشنهاد می شود:
اولگوی کشت در همدان تغییر بکند و محصولاتی متناسب با اقلیم منطقه کاشته شود.
اجازه احداث چاه عمیق جدید صادر نشود وچاه های غیر مجازموجود بسته شوند.
سیستم آبیاری مدرنیزه شود وآبیاری تحت فشار وبارانی وقطره ای جایگزین آبیاری غرقابی گردد.
از طریق رسانه های جمعی صرفه جوئی در مصرف آب بمردم آموزش داده شود.