جمعیت حقوق بشر آذربایجان – ارک درباره حقوق بشر آذربایجانی های ساکن در ایران
کارگران شاغل در ابنیه فنی راه آهن، زیر مجموعه حوزه ۲۰ شهرستان میانه از توابع استان آذربایجان شرقی نسبت به نابسامانی صنفی، حقوق و دستمزد به شدت ناراضی هستند.
به گزارش جمعیت حقوق بشر آذربایجان به نقل از ایلنا، امروز شنبه ۲۶ فروردین ماه ۱۴۰۲، کارگران واحد ابنیه فنی راه آهن حوزه ۲۰ شهرستان میانه از توابع استان آذربایجان شرقی، از نبود بهداشت در محیط کار، اختلاف دستمزد و مزایای شغلی میان آنها به علت (اشتغال از طرف یک شرکت پیمانکاری در راه آهن) با کارگران واحدهای دیگر آن، ناراضی و تداوم این شرایط را غیرقابل تحمل توصیف کردند.
یکی از کارگران ابنیه فنی راه‌آهن حوزه ۲۰ شهرستان میانه در خصوص مشکلات خود و همکارانش گفت:”چندین سال است ما کارگران راهدار از مسئولان شرکت درخواست رفع تبعیض و بهبود وضعیت شغلی و مزایای دریافتی داریم اما متاسفانه هیچ تغییری در شرایط شغلی و محیط کار ما ایجاد نشد و در نتیجه ما کارگران روز ۲۴ فروردین ماه برای ساعاتی اعتراض صنفی برگزار کردیم.”
این کارگر گفت:”مهمترین مشکل حال حاضر ما کارگران ابنیه فنی حوزه ۲۰ شهرستان میانه نبود احترام متقابل بین کارگران و برخی کارفرمایان و سرپرستان است. در یک محیط کاری پر انرژی و مثبت، کارگران انگیزه خوبی برای ادامه کار پیدا می‌کنند، زیرا احترام متقابل بین کارگر و کارفرما علاوه بر رضایت کارگران، سلامت و حتی بهره‌وری در کار، را زیاد می‌کند.”
او در ادامه از وضعیت بسیار بد بهداشت محیط کار در این واحد ریلی نیز افرود:”برای کارگرانی که در طول روز در محور‌های ریلی مشغول کارند، در زمان استراحت حداقل امکانات بهداشتی مناسب فراهم نیست.”
این کارگر در ادامه با اشاره به بی‌عدالتی در پرداخت مزایای اضافه کاری و مرخصی کارگران ابنیه فنی میانه گفت:”کارگران شاغل در حوزه ۲۰ میانه در میزان مزایای اضافه کاری با هم تفاوت دارند. در عین حال عدالت در صدور مرخصی رعایت نمی‌شود. کارگران در خصوص پرداخت حق اولاد و بیمه تکمیلی نیز با مشکل روبرو هستند. همچنین پوشیدن دستکش که یکی از الزامات برای انجام کار است برای ما کارگران ریلی حوزه میانه به یک معضل تبدیل شده است.”
کارگر شاغل در در واحد ریلی حوزه ۲۰ راه آهن شهرستان میانه همچنین گفت:”حقوق کارگران راه آهن حداقلی است و کفاف زندگی‌شان را نمی‌دهد. وقتی در یک محیط و کارگاه کار می‌کنیم و می‌بینیم که برخی همکارانمان از انواع مزایای مزدی و رفاهی بهره‌مند هستند و برخی دیگر این مزایا را نمی‌گیرند یا اگر می‌گیرند بسیار کم است، این موضوع انگیزه کارگران را برای ادامه کار پایین می‌آورد. بنابراین از مسئولان راه آهن درخواست پیگیری و احقاق مطالباتمان را داریم.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده۲۵اعلامیه جهانی حقوق بشر ،بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی و… تاکید شده است.