گزارشها از تشدید فشارهای روانی و محدودیتهای گسترده علیه فعالین آذربایجانی محبوس در زندان اوین، از جمله آراز امان زینآباد، آیاز سیفخواه کلانکش، باقر حاجیزاده مزرعه و کرم مردانه مستعلیبیگلو حکایت دارد.
به گفته منابع نزدیک به خانوادهها، رئیس اندرزگاه ۷ زندان اوین (سرهنگ محمودی) با اعمال محدودیتهای جدید، شرایط زندانیان سیاسی آذربایجانی را بیش از پیش دشوار کرده است. این محدودیتها شامل قطع دسترسی به هوای آزاد، بستن درب حیاط، وضعیت نامطلوب غذا و تهویه، و حتی کاهش خدمات بوفه میشود.
فعالین آذربایجانی در تماس با خانوادههایشان اعلام کردهاند که غذای زندان «غیرقابل مصرف» است و بوی شدید فاضلاب در سالن محل نگهداری آنان پیچیده است. آنان به دلیل کیفیت پایین غذا، ناچار به تهیه غذای شخصی شدهاند.
این فعالین در زمستان ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی در تبریز و اردبیل بازداشت و در تهران به اتهاماتی از جمله «جاسوسی» و «تبلیغ علیه نظام» در دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به احکام سنگین حبس محکوم شدند. شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر نیز این احکام را عیناً تأیید کرده است.
جمعیت حقوق بشر آذربایجان – ارک درباره حقوق بشر آذربایجانی های ساکن در ایران