جمعیت حقوق بشر آذربایجان – ارک درباره حقوق بشر آذربایجانی های ساکن در ایران
امسال مدارس درشرایطی بازگشائی می شود که به اعتراف مسئولین حکومتی ، آموزش در ایران به کالا تبدیل گشته وسیستم آموزشی کاملا طبقاتی شده است. با بازشدن مدارس ۱۷ میلیون دانش آموز به مدرسه خواهند رفت . ۲۰% این دانش آموزان در مدارس خصوصی که اصطلاحا غیرانتفاعی نامیده می شوند و ۸۰% بقیه در مدارس دولتی مشغول به تحصیل خواهند شد. درکنکور سراسری سال گذشته فقط ۷% دانش آموزان مدارس دولتی موفق شدند وارد دانشگاه بشوند و۹۳% قبول شدگان ازدانش آموزانی بودند که درمدارس خصوصی با شهریه های سنگین درس خوانده بودند واین آماربیانگرآشکار نبود عدالت آموزشی در جمهوری اسلامی ایران است .
طبق اصل ۳۰ قانون اساسی دولت موظف است امکانات آموزش رایگان تا پایان دوره متوسطه را برای همه فراهم سازد ولی در مدارس دولتی هنگام ثبت نام و هنگام دادن کارنامه تحصیلی با عناوین مختلف مانند هزینه کتاب های درسی ، هزینه لباس فرم مدرسه و غیره از والدین دانش آموزان مبالغ زیادی پول دریافت می کنند بنا بر این می توان گفت که آموزش رایگان دیگر درجمهوری اسلامی وجود ندارد. به این هزینه ها باید هزینه لوازم تحریر را نیز اضافه کرد که امسال نسبت به سال گذشته پنجاه در صد گرانتر شده است و میانگین هزینه وسایل اولیه یک محصل از کیف وکفش ومداد وکاغذ به ۵ میلیون تومان افزایش یافته است .هزینه های ثبت نام و هزینه های تهیه لوازم تحریردر بسیاری از شهرها به خانواده های کم درآمد اجازه نمی دهد که فرزندان خود را به مدرسه حتی بمدارس دولتی بفرستند و به گفته مقامات مسئول امسال ۵/۱ میلیون دانش آموز از تحصیل باز مانده اند .
طبق تحقیقات مرکز آموزش های مجلس شورای اسلامی کمبود معلم یکی دیگرازعلل بازماندن کودکان از تحصیل است وبراساس همین تحقیقات باید ۱۷۶ هزار معلم جدید استخدام بشوند تاهمه کلاس ها دایر گردد. ۹۸% بودجه وزارت آموزش وپروش درحال حاضرصرف پرداخت حقوق معلمان می گردد و بودجه برای تربیت معلم جدید ، نوسازی مدارس وساختن مدارس جدید وجود ندارد لذا جمهوری اسلامی ۸۰ هزارطلبه را استخدام کرده که هیچگونه آموزش معلمی ندیده اند و این امرکیفیت آموزش ابتدائی را بشدت پائین آورده است .
وزارت آموزش وپرورش از وظایف اصلی خود منحرف شده و به ابزار ترویج ایدئولوژی حاکمیت وتبلیغ جهاد و شهادت تبدیل شده است . وزیر آموزش و پرورش دولت جدید بعد ازمنصوب شدن گفته است :«مهم‌ترین وظیفه ما در آموزش و پرورش، اقامه فرهنگ نماز، قرآن و ایثار و فداکاری در فضای تعلیم و تربیت است. اگر می‌خواهیم جامعه سعادتمندی داشته باشیم بنا بر راهبردهای قرآنی، راهی نداریم جز اقامه نماز و اقامه فرهنگ ایثار.» ایران از نظر کیفیت آموزش یکی از پائین ترین رتبه های دنیا را دارد و در میان ۵۸ کشور رتبه ۵۲ را از آن خود کرده است واین در حالی است که بعضی از کشورهای همسایه ایران کیفیت آموزش را به حدی رسانده اند که در کودکستان ها از حوش مصنوعی برای آموزش نوباوگان استفاده می کنند.
بی عدالتی درامرآموزش تنها به نوع مدرسه و نبود معلم در مدارس دولتی محدود نمی شود ممنوع بودن آموزش به زبان مادری نیز تبعیض آشکاری علیه غیر فارس ها درایران است. زبان مادری ۷۵% دانش آموزان درایران فارسی نیست وآنها نه برای یادگرفتن خواندن ونوشتن به زبان مادری خود بلکه برای یادگیری اجباری زبان فارسی به مدرسه می روند ، در نتیجه اگر رفتن به مدرسه برای کودکان فارس زبان فرصتی برای پیدا کردن دوستان جدید و بازی های کودکانه است برای دانش آموزان غیرفارس یک کابوس بوده و روبروشدن با معلمانی است که زبان آنها را نمی فهمند ونمی توانند ارتباط متقابل برقراربکنند درنتیجه ۲۰% دانش آموزان هنگام ورود به دبیرستان، خواندن ونوشتن بلد نیستند و ۳۰% درپایان دوره ابتدائی ترک تحصیل می کنند که نتیجه مستقیم نبود آموزش به زبان مادری است.
در حالیکه طبق اعلام مرکز آمار ایران ۳۰% جمعیت کشور زیر خط فقر زندگی می کنند ، بسیاری از خانواده ها در حاشیه شهرهای بزرگ از نظر اقتصادی امکان فرستادن کودکان خود به بمدرسه را ندارند وترجیح می دهند برای کمک به معیشت خانواده آنها را به سر کار بفرستند . میلیون ها بیکار فارغ التحصیل دانشگاهها نیز که جلوی چشم مردم هستند وناچارا مجبور می شوند به کارهای ساده مشغول شوند ، انگیزه خانواده ها برای با سواد کردن کودکان را از بین می برد.
آموزش کودکان روستائی ازاولویت وزارت آموزش وپروش خارج شده . طبق قانون هر روستائی که ۷ دانش آموز داشته باشد باید در آنجا مدرسه ساخته شود اما از بین رفتن اقتصاد روستائی اغلب روستائیان را به مهاجرت واداشته ودر اغلب روستا ها اکثرا افراد سالمند باقی مانده اند و تعداد کودکان به هفت نفر نمی رسد لذا خبری از مدسه نیست و در روستا هائی هم که دانش آموز به حد کافی وجود دارد مدرسه وجود ندارد . بنا بگفته مدیر کل تجهیزمدارس در آذربایجان غربی ، در این استان ۳۴۶ مدرسه کانکسی و همین تعداد هم مدارس مخروبه وجود دارد . میانگین معدل کودکان دوره ابتدائی در آذربایجان غربی کمتر از ۱۰ می باشد . در این روستا ها کودکانی که توانسته اند به مدرسه بروند در پایان دوره ابتدائی باید ترک تحصیل کنند زیرا مدارس شبانه روزی برای دوره دبیرستان وجود ندارد و دختران بیشتر ازپسران مجبورند ترک تحصیل کنند زیرا مدارس مختلط درجمهوری اسلامی ممنوع است .
وقتی از مدارس کانکسی صحبت می شود منظور مدارس پیش ساخته با اصول فنی نیست بلکه در بیشتر موارد چند ورقه فلزی را بهم پیچ کرده واسمش را مدرسه کانکسی گذاشته اند که کودکان را از سرما وگرما حفاظت نمی کند حتی یک کانتینرمعمولی هم نیستند . بعصی ازاین مدارس کانکسی درفروردین ماه امسال در روستا های مراغه دراثر باد شدید واژگون شدند ومعلمان ومحصلان بشدت زخمی شده و به بیمارستان های مراغه منتقل گردیدند.
توسعه وپیشرفت هر کشوری از آموزش و پرورش شروع می شود . وقتی در جامعه ای عدالت آموزشی وجود ندارد و تنها خانواده های مرفه قادر به آموزش با کیفیت کودکان خود هستند نمی توان از پیشرفت واستفاده از همه توان جامعه برای آبادانی کشور حرف زد . ایران اگر بخواهد پیشرفت کند باید :
آموزش به زبان مادری را در تمام سطوح آموزشی بدون تبعیض برای همه کودکان و جوانان کشور فراهم کند.
طبق قانون باید آموزش رایگان و همگانی را با کیفیت لازم گسترش دهد و از کالا شدن آموزش جلوگیری کند.
بودجه آموزشی ما نند کشورهای پیشرفته افزایش یابد ومدارس استانداروبهداشتی برای همه دانش آموزان آماده گردد
جمعیت حقوق بشر آذربایجان ـ ارک
۲۸ شهریور ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴