جمعیت حقوق بشر آذربایجان – ارک درباره حقوق بشر آذربایجانی های ساکن در ایران
زنان در سراسر جهان روز ۸ مارس را گرامی می دارند زیرا زنان درتمام جوامع از نابرابری ها وتبعیض های متعددی رنج می برند وحتی درپیشرفته ترین جوامع نیزاین نابرابری ها انکارکردنی نیستند اما در جوامع عقب مانده ستم برزنان چندلایه وگسترده است. زنان جوامع کشورهای جهان سوم از فقراقتصادی ، سنت های عقب مانده ، خشونت خانوادگی ، پدرسالاری ونابرابری های اجتماعی رنج می برند.زنان درایران علاوه برتبعیض های یک جامعه عقب نگاهداشته شده ، ازتبعیض مذهبی نیزکه حکومت تئوکراتیک برآنان تحمیل می کند، ستم می بینند درعین حال زنان ملل غیرفارس درایران تحت ستم مضاعف قراردارند زیرا ستم زبانی و فرهنگی نیز بر ستم های آنان افزوده می گردد
ازصد وپنجاه سال پیش که به همت تجدد طلبان آذربایجانی وهمفکران میرزا فتحعلی آخوند زاده، ایده برابرحقوقی زنان با مردان درایران رایج شده ، زنان متجدد پرچمدار آزادی زنان شده اند . مبارزات زنان ملل ساکن درایران بتدریج مراحل مختلفی را طی کرده و زنان توانسته بودند بخشی از حقوق اجتماعی خودشانرا کسب نمایند که با بقدرت رسیدن اسلامگرایان درانقلاب ۱۹۷۹ همه این حقوق از آنان گرفته شد وبا اجرا شدن شریعت ، حجاب که سمبل اسارت زن است اجباری گردید اما زنان از پای ننشستند و درست ۲۵ روز بعد ازقدرت گیری اسلامگرایان یعنی درروز ۸ مارس ۱۹۷۹ زنان با شعار: نه روسری ، نه توسری ، آزادی وبرابری ، به خیابانها آمدند ومخالفت خود را با قوانین ارتجاعی جمهوری اسلامی نشان دادند.
طی چهل وچهارسال گذشته که جمهوری اسلامی ایران حکومت را درانحصارعقب مانده ترین اقشاراجتماعی قرارداده ، زنان یک لحظه از مبارزه برای برابرحقوقی با مردان و زندگی متناسب با شرایط جهان مدرن ومتمدن کنونی از پای ننشسته اند.مردان مبارزهم دراین نبرد سرنوشت سازهمراه زنان آزاده بوده اند . این مبارزات حق طلبانه درجنبش زن ، زندگی ،آزادی که از ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲ شروع شد وهمچنان ادامه دارد بمرحله جدیدی رسید وزنان مبارز پرچمدارمبارزات تمام اقشاروطبقات جامعه ای شدند که حکام اسلامگرای آن جامعه می خواهند با قوانین ارتجاعی آنان را دراسارت عقاید قرون وسطائی نگاه دارند. بی جهت نیست که این خیزش ، انقلاب زنان نام گرفته است.
مبارزه زنان با ارتجاع مذهبی در تمام نقاط کشور بویژه در میان زنان ملل غیرفارس به اوج خود رسیده وتحسین همه زنان جهان را برانگیخته است . زنان درکشورهای پیشرفته برای نشان دادن همبستگی خود با جنبش زن ، زندگی ، آزادی ، روسری آتش می زنند ، گیسوان خود را قیچی می کنند وبا راهپیمائی وتظاهرات ، مشترک بودن مبارزات زنان علیه بی عدالتی جنسی درسراسر جهان را به نمایش می گذارند .درسایه همین همبستگی های جهانی و فعالیت های سازمانهای حقوق بشری و تشکل های مدافع حقوق زنان بود که روز۱۴ دسامبر۲۰۲۲ شورای اقتصادی اجتماعی سازمان ملل متحد با اکثریت آراء ، جمهوری اسلامی ایران را از کمیسیون مقام زن درسازمان ملل متحد اخراج کرد.
اکنون که مرتجعین شکست عقاید پوسیده خود را در داخل وخارج با چشم خود می بینند به خشونت عریان علیه زنان روی آورده اند ، بیرحمانه آنان را می کشند ، برچشم هایشان گلوله ساچمه ای شلیک می کنند ودرزندان ها زیرشکنجه های وحشیانه آنان رامورد تجاوزجنسی قرارمی دهند اما زنان همچنان مقاومت می کنند ، زنان با دادن قربانیان بیشمار راه بسوی آزادی راگشوده اند وقدرتمند ترازهمیشه به مبارزه علیه نا برابری و ارتجاع ادامه می دهند.
آخرین ترفند ارتجاع مذهبی درایران ایجاد وحشت اجتماعی از طریق مسموم کردن دختران دانش آموز و دانشجو با گازهای سمی می باشد . هدف رژیم ازاین جنایات ، انتقام گرفتن از زنان ودخترانی است که به جمهوری اسلامی نه می گویند و رژیم می خواهد با ایجاد وحشت عمومی از بوجود آمدن اعتراضات خیابانی گسترده تر جلوگیری نماید اما بطور یقین این جنایت ددمنشانه رژیم نیزبه افشای هرچه بیشترفاشیسم مذهبی منجرخواهد شد و زنان ودختران مبارزبا مبارزات خستگی ناپذیرخود براین تاکتیک ارتجاع و بیوتروریسم نیز پیروزخواهند شد.
گرامی باد ۸ مارس روزهمبستگی جهانی زنان
جمعیت حقوق بشرآذربایجان ـ ارک
۶ مارس ۲۰۲۳