بیانیه جمعیت حقوق بشرآذربایجان ـ ارک بمناسبت اول ماه مه روزجهانی کارگر ۲۰۲۳

روز جهانی کارگرسال ۲۰۲۳ در شرایطی فرا می رسد که از هفت ماه پیش جنبش اعتراضی سراسری قدرتمندی برای پایان دادن به حکومت اسلامی ایران آغاز شده.دراین جنبش ،زنان ،جوانان ، دانشجویان، کارگران ، دادخواهان و همه ستم دیدگان از رژیم اسلامی فعالانه شرکت کرده اند .جنبش ضد رژیم بویژه درمیان ملل غیرفارس ،عمق و گستردگی بیشتری دارد.جمعیت حقوق بشر آذربایجان ـ ارک طبق اعلامیه جهانی حقوق بشر،  از حقوق کارگران و همه انسان هائیکه حقوق اولیه وانسانی آنها پایمال می گردد، دفاع می کند.جمعیت ارک در گذشته چندین جمعبندی گزارشات کارگری درآذربایجان را منتشر کرده ودرآینده نیز به این روال ادامه خواهد داد. 

 اکنون اعتراضات خیابانی دراثرسرکوبی بیرحمانه رژیم ،به محاق رفته درعوض اعتصابات کارگری ازپراکندگی خارج شده و درصنایع استراتژیک مانند  نفت ، گازو پتروشیمی هماهنگی جدیدی پیدا کرده است . حکومت اسلامی ایران با زیر پاگذاشتن مقررات سازمان بین المللی کار، تشکل مستقل کارگران را برسمیت نمی شناسد با اینهمه  تشکل های مستقل کارگری برای مقابله با سیاست های ضد کارگری رژیم ، بتدریج در تمام صنایع بزرگ شکل میگیرند بطوریکه درهفته گذشته یکصد وپنج مرکزتولیدی بزرگ درحال اعتصاب بودند.کارگران این صنایع چندین مطالبه صنفی مهم دارند که درراس آنها افزایش ۷۹ درصدی حقوق ماهانه کارگران قرار دارد زیرا تورم لجام گسیخته و افزایش سرسالم آورقیمتها زندگی را بر کارگران وخانواده های آنان غیرقابل تحمل کرده است.

بخش بزرگی از طبقه کارگرایران درکارگاههای کوچک کارمی کنند وقانون کار حکومت اسلامی کارگاههائی  راکه کمترازپنج نفرکارگر دارند را شامل نمی شود و این کارگران ازحق بیمه و بازنشستگی و حد اقل حقوق محروم هستند.

رژیم اسلامی در چهل .چهارسال گذشته نگذاشته بود بین جنبش های اجتماعی پیوند ارگانیک برقرارگردد اما اکنون  بحران اتصادی ،ناکار آمدی رژیم وتحریم های بین المللی که دراثرساست های ماجراجویانه خود رژیم بوجود آمده ، چنان بحران همه جانبه ای ایجاد کرده است که حکومت قادر به کنترل آن نیست بدینجهت جنبش کارگری از حمایت جنبش دانشجوئی که فرزندان کارگران هستند ، جنبش هویت طلبانه ملل غیرفارس در ایران ، جنبش زنان ، جنبش معلمان و جنبش بازنشستگان برخوردار می باشد . فاصله طبقاتی در کشور چنان بزرگ شده که بعضی از سران رژیم نیز از انفجار خشم بنیان کن زحمتکشان بیمناک شده اند.

اعتصابات کارگری درسالی که گذشت درآذربایجان نسبت به سال های قبل افزایش چشمگیری داشته است که در راس آنها چندین اعتصاب کارگری در معدن مس سونگون با چهار هزارکارگرازجمله آنها می باشد . سیاست خصوصی سازی یا خصولتی سازی رژیم ، صنایع بزرگ آذربایجان نظیر ماشین سازی و تراکتورسازی را به نابودی کشانده و بدلیل عدم سرمایه گذاری درزیرساخت ها وصنایع مادر ، کارگران آذربایجانی مجبور می شوند برای پیدا کردن کار وطن خود را ترک بکنند ودور از خانواده ودرمناطق بد آب وهوا با حدقل حقوق استثمار بشوند. معلمان وکادر درمان ، مال باختگان وبازنشستگان که قبلا جزو طبقه متوسط محسوب می شدند بعلت سیاست ضد توسعه رژیم اسلامی اکنون جزو طبقات محروم محسوب می شوند واغلب برای گذران زندگی مجبور به کارگری درکارهای ساختمانی و یا مسافرکشی هستند.

در اثر سیاست های ویرانگر حکومت اسلامی ، اکثریت روستائیان برای پیداکردن کار به شهر ها روی آورده اند و با بحران عظیم مسکن و نداشتن کارثابت روبرو شده و مجبوربه حاشیه نشینی و آلونک نشینی شده اند بطوری که طبق آمار های مرکز آمار ایران،اکنون بیست میلیون نفر یعنی یک چهارم جمعیت کشورحاشیه نشین هستند.ملایان بمردم وعده داده بودند که درحکومت اسلامی ، کوخ نشین ها ، کاخ نشین خواهد شد اما جهل ونا کار آمدی آنان در چهار دهه گذشته باعث گردیده اکثریت جمعیت کشورکوخ نشین شده اند.

جمعیت حقوق بشر آذربایجان ـ ارک وظیفه خود می داند که ازحقوق همه محرومان وزحمتکشان بویژه کارگران وزحمتکشان آذربایجان که علاوه بر فقر وبیکاری از ستم ملی نیز رنج می برند دفاع نماید وهمه آذربایجانی ها را نیز به همبستگی با مبارزات حق طلبانه کارگران دعوت می کند.

جمعیت حقوق بشرآذربایجان ـ ارک 

۲۸ آوریل   2023