جمعیت حقوق بشر آذربایجان – ارک درباره حقوق بشر آذربایجانی های ساکن در ایران
قانون منع استفاده از اسامی بیگانه برای موسسات ، مراکز پژوهشی و خیابانها و… در تاریخ ۶ ـ ۹ـ ۱۳۷۵ توسط شورای انقلاب فرهنگی تصویب شده و درتاریخ ۱۴ ـ ۹ ـ ۱۳۷۵ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و در ۲۸ ـ ۹ ـ ۱۳۷۵ شورای نگهبان آن را تائید کرده و از آن تاریخ قابلیت اجرائی دارد . اظهارات سرهنگ مرادی در سیزده آذرماه ۱۴۰۰ در مورد ممنوعیت استفاده از نامهای ترکی ، کردی ، لری ، شمالی و… طبق بخشنامه وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی به پلیس اماکن تهران بوده و تکذیب آن در روز بعد ظاهرا بخاطر بلند شدن اعتراضات عمومی صورت گرفته وتغییری در اجرای قانون ایجاد نمی کند آشکار است که هدف اصلی این قانون ممنوع کردن بکاربرد ن اسامی ترکی در اماکن عمومی بوده وگرنه زبان های کردی ، لری و شمالی از خانواده زبان های فارسی هستند و زبان بیگانه تلقی نمی شوند.
طرح شدن این مساله توسط پلیس تهران درست در روز تصویبی شدن این قانون در ۲۵ سال پیش ،در شرایطی که مردم از مشکلات اقتصادی ناشی از نا کار آمدی دولت مواجه هستند می تواند با انگیزه انحراف افکار عمومی از گرانی وبیکاری و فساد حکومتی باشد تا مردم را برای مدت کوتاهی هم که شده مشغول نگهدارد.علم شدن این مساله دقیقا در شرایطی انجام می گیرد که کارگران معدن مس سونگون در ورزقان در اعتصاب بسر می برند وافکار عمومی در آذربایجان بشدت از غارت ثروت ملی آذربایجان ناراحت می باشد و احتمال پیوستن خانواده ها به معدنچیان وجود دارد .
در ماده ۵ این قانون استفاده از نامهای غیر فارسی کلا منع شده و در ماده ششم گفته شده است که در شهرستانها از اسامی همان محل نیز می توان استفاده کرد .اما همه آذربایجانی ها شاهد هستند که در مناطق ترک نشین استفاده از نامهای ترکی برای محل کار و همچنین نامگذاری کودکان عملا ممنوع بوده وبسیاری از مغازه ها به همین خاطر مهر وموم شده اند وتعداد زیادی از خانواده ها نتوانسته اند نام مورد نظر خود را برای کودکانشان انتخاب بکنند و در نهایت مامورین دولتی گفته اند ما نام فارسی و اسلامی برای کودک در شناسنامه می نویسیم و شما در خانواده نام مورد نظر خودتان را استفده کنید .
عین مصوبه مجلس وتائیدیه شورای نگهبان که در آرشیو مجلس شورای اسلامی است بقرار زیر می باشد